Slaap zacht
draai je om
ik weet nog hoe het ooit begon
in de stad
waar verlangen
om zich heen keek
en de drang
je te bewijzen met een ander
en steeds ver weg in mijn armen
mag ik hopen dat je bij me bent
en af en toe iets zegt
verder dan hier
was ik nooit gekomen
de mensen beloven
wat ooit is verboden
veel verder dan hier
was ik nooit gekomen
de mensen beloven
wat ooit is verboden
op welke dag
in een leven
krijgt de onrust weer het teken
in de nacht
van terugkeer
zich verenigt
en de glorie
weer beleven met een ander
en steeds ver weg in mijn armen
mag ik hopen dat je bij me bent
en af en toe iets zegt
verder dan hier
was ik nooit gekomen
de mensen beloven
wat ooit is verboden
maar kan het zo zijn als ik ga geloven
maak meester van mij en kom naast me liggen
laat het warme zand maar stuiven door het haar en op mijn lippen
liggen zoute woorden en straks heb ik zicht op zee
veel verder dan hier
was ik nooit gekomen
de mensen beloven
wat ooit is verboden
waar gras niet groeit waar bomen dood zijn
maak meester van mij en kom naast me liggen
laat het warme zand maar stuiven door het haar en op mijn lippen
liggen zoute woorden en straks heb ik zicht op zee